เรื่อง แอนดรอยด์อหังการ โดย ธาร ยุทธชัยบดินทร์

เสียงจรวดต่อสู้รถถังระเบิดขึ้นบนถนนไกลออกไป ในขณะที่พวกเรากำลังก้ม ๆ เงย ๆ กันอยู่ทางด้านหลังกำแพงบริษัทใหญ่โตแห่งหนึ่ง ซึ่งดำเนินธุรกิจเกี่ยวกับหุ่นยนต์และปัญญาประดิษฐ์

ทันทีที่เสียงระเบิดและเสียงปืนสงบลง เมื่อพวกเราโผล่ศีรษะพ้นแนวกำแพงอีกครั้งก็พบว่า ในขณะที่ควันระเบิดกำลังจางหายไปเพราะกระแสลมนั้น ร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดแต่งกายแปลก ๆ ได้ก้าวออกมาจากฝุ่นควันกลางถนน เขาเดินชูมือตรงเข้ามายังตำแหน่งที่พวกเราหลบอยู่ ใครบางคนส่งเสียงห้ามยิง ดูจากสีหน้าของเขาแล้วเหมือนจะไม่เกรงกลัวต่อความตายเลยแม้แต่น้อย พวกเราหวังว่าเขาจะไม่ใช่ศัตรู

“สวัสดีทุกคน ผมเป็นตัวแทนจากนิคมสงวนพันธุ์มนุษย์บนเกาะนิวกินี”

หญิงสาวในกลุ่มพวกเราคนหนึ่งรีบกระชากร่างชายแปลกหน้าให้เข้ามาหลบหลังแนวกำแพง ในเวลานั้นการระดมยิงปืนและจรวดของฝ่ายตรงข้ามระลอกใหม่ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่สถานการณ์จะค่อย ๆ สงบลงเป็นการชั่วคราว ทำให้พวกเราได้มีเวลาหายใจเต็มปอดกันบ้าง และไม่นานเท่าไรนัก ตัวแทนจากนิคมสงวนพันธุ์มนุษย์ก็เริ่มต้นเล่าเรื่องของเขา

************

แอนดรอยด์สองตัวนั้น ที่มนุษย์พากันเรียกอย่างขบขันว่า “หุ่นยนต์กวี” มักจะใช้เวลาว่างเพื่ออยู่ร่วมกันตามลำพังในฟาร์มแห่งหนึ่ง ซึ่งมีหน้าที่ผลิตอาหารสำเร็จรูปจากสาหร่ายทะเล อันเป็นอาหารหลักของมนุษย์ในศตวรรษที่ 23

แอนดรอยด์ทั้งสองมักจะเสาะหาดอกไม้ที่ขึ้นอยู่ตามแนวริมรั้วของฟาร์มเพื่อนำมามอบให้กันและกัน จากนั้นก็จะร่ายบทกวีที่แอนดรอยด์ตัวใดตัวหนึ่งแต่งขึ้นเองด้วยน้ำเสียงแช่มช้าและหวานซึ้ง แต่ก็มีหลายครั้งที่พวกมันเลือกอ่านบทกวีเก่าแก่จากศตวรรษก่อน ๆ ซึ่งถูกค้นพบในฐานข้อมูลที่มนุษย์ได้หลงลืมไปจนหมดสิ้นแล้ว

หลายเดือนต่อมา แอนดรอยด์คู่รักได้ชักชวนกันละทิ้งการงานเพื่อหลบหนีไปอาศัยอยู่ในบ้านร้างหลังหนึ่ง ตรงนี้มีบันทึกในฐานข้อมูลหลายแห่งแย้งว่านั่นไม่ใช่การหลบหนี แต่แอนดรอยด์ทั้งสองใช้คำว่า “ลาออก” ในจดหมายที่เขียนลงบนกระดาษสีชมพู ด้วยปากกาคอแร้งซึ่งพวกมันประดิษฐ์ขึ้นเอง โดยใช้น้ำหมึกสีฟ้าสดใสที่มนุษย์ไม่คุ้นเคย ลายมือบนกระดาษเขียนอย่างหวัดแกมบรรจงแลดูอ่อนช้อย นั่นเป็นรูปแบบที่มนุษย์ไม่นิยมเขียนกันมานานมากแล้ว ลายมือลักษณะนี้ยังพบเห็นได้ในสมุดบันทึกของพวกมันทั้งสองอีกด้วย

มนุษย์ยังพบว่าบ้านหลังดังกล่าวตั้งอยู่ริมทะเลสีดำอันโสโครก เมื่อกวาดสายตามองจะพบว่าตลอดแนวชายหาดกลาดเกลื่อนด้วยขยะพลาสติก สารเคมีส่งกลิ่นโชยไปไกลหลายกิโลเมตร มันคือสถานที่ซึ่งมนุษย์พยายามอยู่ให้ห่างมากที่สุด แอนดรอยด์ทั้งสองเลือกที่นั่นเป็นรังรักด้วยหวังว่าจะไม่มีมนุษย์หน้าไหนมารบกวน หรือไม่ก็เป็นเพราะต้องการอยู่ให้ไกลจากสงครามระหว่างมนุษย์ด้วยกัน น่าเสียดายที่สมุดบันทึกของพวกมันซึ่งหลงเหลืออยู่เพียงบางส่วน ไม่มีบรรทัดใดกล่าวถึงเรื่องนี้เลย

ในห้วงเวลานั้น ความรักทำให้ดวงตาของพวกมันมืดมัวลง กระทั่งบอดสนิทดุจเดียวกับที่ความรักได้เคยทำไว้กับมนุษย์เป็นเวลาหลายพันปี แอนดรอยด์ทั้งสองหลงคิดว่าในภาวะสงคราม มนุษย์จะไม่สนใจการกระทำของพวกมัน แต่เหตุการณ์หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ การเย้ยกฎหมายและศีลธรรมทำให้พวกมันถูกไล่ล่าจากมนุษย์ที่เคร่งครัดในกฎหมาย จารีตประเพณี หลักการ ทฤษฎี หรือแม้กระทั่งจากความโกรธแค้นของพวกคลั่งศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มกองกำลังที่จัดตั้งกันขึ้นมาเองของพวกฝักใฝ่ในลัทธิ “นวธรรมชาตินิยม” และถือสิทธิความเป็นเจ้าของโลก เข้าจัดการปัญหาอย่างมั่นใจในความถูกต้องชอบธรรมของพวกตน

สุดท้ายแล้ว แอนดรอยด์ผู้มีหัวใจซึ่งไม่อาจระบุตำแหน่งในร่างของพวกมันได้ บางสิ่งบางอย่างที่มีไว้เพื่อชื่นชมดวงตาอันงดงามของกันและกัน เมื่อพวกมันต้องหลบหนีไกลออกไปอีก แล้วในที่สุดก็ทนต่อการบีบคั้นรอบด้านไม่ไหว จึงตัดสินใจทำลายตนเองอย่างเรียบง่ายเหมือนการนอนหลับอันยาวนานของพวกมนุษย์ ตรงนี้แอนดรอยด์ทั้งสองเลือกใช้คำว่า “อัตวินิบาตกรรม” ในจดหมายฉบับสุดท้ายของพวกมัน ทว่านับเป็นจดหมายลาตายฉบับแรกในประวัติศาสตร์ของแอนดรอยด์ทั้งหมด ท่ามกลางเสียงค่อนขอดจากมนุษย์ว่าช่างเป็นเรื่องพิลึกกึกกือเสียเหลือเกินกับการกระทำของเจ้าหุ่นวิปลาศสองตัวนี้ ที่พยายามเป็นมนุษย์แม้กระทั่งในนาทีสุดท้าย ก่อนจะหมดสภาพใช้การไม่ได้เพราะสมองกลของพวกมันหยุดทำงานอย่างถาวร

จากข้อความบางส่วนในสมุดบันทึก และข้อมูลจากแหล่งต่าง ๆ ในเครือข่ายคอมพิวเตอร์ของมนุษย์ เกือบทั้งหมดยืนยันตรงกันว่า ระบบสมองกลของแอนดรอยด์สองตัวได้หยุดการทำงานอย่างสิ้นเชิงในวันที่ 25 พฤษภาคม ปี 2219 แต่เวลาหยุดทำงานไม่แน่ชัด บ้างว่าเป็นเวลา 19.35 นาฬิกา บ้างก็ว่า 12.00 นาฬิกา บางแหล่งข้อมูลยืนยันว่าเป็นเวลา 24.00 นาฬิกา ด้วยเหตุผลที่โยงไปถึงนิทานโบร่ำโบราณเรื่องหนึ่ง อาจเป็นไปได้ว่าวินาทีสุดท้ายของแอนดรอยด์ทั้งสองถูกบิดเบือนด้วยเหตุผลมากมายจนยากจะคาดเดา มีแต่พวกแอนดรอยด์ด้วยกันเท่านั้นที่เชื่อกันว่ามันคือยามเช้าอันสดใส ท้องฟ้าสว่างไสวเต็มไปด้วยความหวัง และเปรียบได้กับรุ่งอรุณแห่งอารยธรรมของพวกแอนดรอยด์ทั้งหมด

ข่าวการฆ่าตัวตายของแอนดรอยด์คู่รักแพร่สะพัดไปทั่วโลก แม้จะมีความพยายามปกปิดแล้วก็ตาม มิหนำซ้ำยังแทรกตัวเข้าแทนที่ข่าวสงครามอันน่าเบื่อหน่ายระหว่างมนุษย์ด้วยกัน จากนั้นไม่นานบรรดาแอนดรอยด์รุ่นต่าง ๆ ก็พร้อมใจกันยกย่องให้วันดังกล่าวเป็นวัน “แอนดรอยด์อหังการ” และต่อมามีการเฉลิมฉลองเป็นประจำทุกปี เมื่อถึงวันครบรอบการฆ่าตัวตายของแอนดรอยด์ทั้งสอง พวกแอนดรอยด์กรรมกรทั่วโลกจะไม่ยอมทำงานตามที่มนุษย์กำหนดไว้ เวลาแต่ละวินาทีของวันจะหมดไปเพื่อระลึกถึงวีรกรรมของแอนดรอยด์คู่รัก พร้อมกันนั้นก็ตระหนักถึงความมีตัวตนอยู่ของแอนดรอยด์ทุกตัวบนโลกนี้ พวกมันต่างภาคภูมิใจและหยิ่งทระนงในความเป็นแอนดรอยด์ของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความคิดและความรู้สึกภายในสมองกลของพวกมันอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน ความรู้สึกดังกล่าวมาพร้อมกับความสำนึกว่า พวกมันจะต้องดูแลโลกนี้ให้ดีกว่าที่พวกมนุษย์เคยทำไว้

ทศวรรษต่อมา เมื่อถึงวันแอนดรอยด์อหังการเหมือนเช่นทุกครั้ง บรรดาแอนดรอยด์หัวก้าวหน้าซึ่งโดยมากเป็นพวกเสรีนิยม ได้ชักชวนแอนดรอยด์กรรมกรออกเดินโบกธงไปตามท้องถนน ในเมืองต่าง ๆ ที่ไฟสงครามยังลุกลามมาไม่ถึง เพื่อเรียกร้องให้มนุษย์ออกกฎหมายยอมรับความเท่าเทียมกันระหว่างมนุษย์กับแอนดรอยด์ ไม่ใช่ในฐานะของนายทาสกับทาสอีกต่อไป แต่สิ่งที่แอนดรอยด์ไร้เดียงสาได้รับตอบแทนกลับเป็นกระสุนปืนรุ่นใหม่ ๆ ซึ่งมีประสิทธิภาพในการทำลายล้างมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นกระสุนรุ่น “ปรองดอง - 17” หรือ “เมตตา - 44” ความรุนแรงและชาญฉลาดของหัวกระสุนพวกนี้ ช่างเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อว่าจะมีผู้ใดคิดค้นขึ้นมาได้ หากปราศจากซึ่งความกระหายในการฆ่าฟันทำลายล้างฝ่ายตรงข้าม

กล่าวกันว่าหากแอนดรอยด์ตัวใดถูกยิงด้วยกระสุนรุ่นใหม่นี้ ก็แทบจะไม่ต้องส่งซ่อมให้เสียเวลาอันมีค่าในการทำสงครามแต่อย่างใด เพราะกระสุนทุกนัดย่อมวางใจได้ในระบบติดตามเป้าหมายอันยอดเยี่ยม เป้าหมายเคราะห์ร้ายมีโอกาสน้อยมากที่จะรอดพ้นจากแรงระเบิดของกระสุนดังกล่าว ด้วยเหตุนี้เอง แอนดรอยด์มือเปล่าผู้ใช้หลักการสันติอหิงสาจึงถูกยิงตัวแล้วตัวเล่าโดยไม่ต้องร้องขอแต่อย่างใด การปราบปรามเป็นไปตามกฎหมายที่มนุษย์บังคับใช้โดยมนุษย์และเพื่อมนุษย์ จุดประสงค์เพื่อคงไว้ซึ่งอภิสิทธิ์ของมนุษย์เท่านั้น หาใช่ทำเพื่อโลกในอุดมคติซึ่งหุ่นยนต์มีส่วนร่วมอย่างที่พวกแอนดรอยด์หัวก้าวหน้านึกคิดเอาเองไม่ อาจเป็นไปได้ว่าทั้งหมดนี้คือผลพวงจากความแปรปรวนของส่วนควบคุมความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในสมองกลวิปลาส เนื่องจากแอบ “ยกระดับ” อย่างผิดกฎหมายมาโดยตลอด พวกมนุษย์สรุปเอาอย่างง่าย ๆ

หลังจากปีนั้นแล้ว มนุษย์ที่ชอบแต่งชุดเลียนแบบทหารหน่วยต่าง ๆ ทว่าไม่กล้าออกรบในสงครามจริง พวกนี้มักจะหลีกเลี่ยงการออกรบด้วยการสมัครเข้าเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการแนวหลัง แล้วเลือกที่จะจับปืนออกไปไล่ยิงแอนดรอยด์ในวันแอนดรอยด์อหังการแทน เพื่อชดเชยความรู้สึกอับอายและขลาดกลัว พวกนี้เลือกยิงแอนดรอยด์ทุกตัวที่ไม่ยอมอยู่ประจำตำแหน่งในโรงงานหรือในฟาร์ม ด้วยข้อกฎหมายทุกมาตราของมนุษย์ที่บังคับใช้โดยรัฐบาลกลางของสหพันธรัฐ ไม่ถือว่านี่เป็นการทำลายทรัพย์สินของผู้ใด เจ้าของแอนดรอยด์จะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายมิได้ พวกนายทุนพยายามกักบริเวณทรัพย์สินของตัวเองเอาไว้ แต่มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับการกักขังแอนดรอยด์ที่รักความอิสระ

ทันทีที่พวกมนุษย์ผู้เต็มไปด้วยความก้าวร้าวประจันหน้ากับขบวนแอนดรอยด์บนท้องถนน มนุษย์เหล่านั้นก็ไม่รีรอที่จะสาดกระสุนเข้าใส่เป้าหมายด้วยความสนุกสนาน หลายคนจินตนาการว่าตนเองกำลังอยู่ในสนามรบและยิงต่อสู้กับพวกข้าศึกอย่างห้าวหาญ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วคือแอนดรอยด์กรรมกรมือเปล่าที่น่าสงสารเท่านั้นเอง

สำหรับมนุษย์พวกนี้ การสังหารแอนดรอยด์ตามท้องถนนตัวแล้วตัวเล่า มันไม่ต่างจากการยิงเป้าหมายในเกมคอมพิวเตอร์สมัยโบราณแต่อย่างใด พวกเขายิงด้วยความบันเทิงโดยแท้ ในระหว่างนั้นถ้ามนุษย์ไม่แยกเขี้ยวยิงฟันก็มักจะยิงไปหัวเราะไป เหมือนกับที่มนุษย์เคยทำไว้สมัยยิงหุ่นกระป๋องเพื่อแลกกับของรางวัลในงานเทศกาลประจำปี ทว่าแอนดรอยด์ไม่ได้โต้ตอบเลย พวกมันเป็นเพียงหุ่นยนต์ใช้แรงงานจึงไม่มีทักษะด้านการต่อสู้ ได้แต่เดินกอดคอกันไปตามท้องถนน แล้วร้องเพลงซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการอำลาคนรักเพื่อไปต่อสู้ป้องกันภัยจากศัตรู ก่อนที่พวกมันจะถูกยิงเสียหายตัวแล้วตัวเล่า

ครั้นเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน แอนดรอยด์ที่เหลือรอดมาได้ต่างก็พากันลากสังขารกลับเข้าสู่ที่พักของตนตามสังกัด และพยายามซ่อมแซมพรรคพวกในสภาพตามมีตามเกิด โดยอาศัยความชำนาญอันเกิดจากการลักลอบ “ยกระดับ” อุปกรณ์ภายในตัวเองเป็นประจำ ก่อนจะพากันร้องไห้อยู่ในความเงียบงันอันมืดสนิทของโรงเก็บหุ่นยนต์

— บางตอนจากเรื่อง #แอนดรอยด์อหังการ ในหนังสือ ตรอกคนบ้าและเรื่องสั้นอื่นๆ ผลงานของ ธาร ยุทธชัยบดินทร์ จัดพิมพ์โดย #สำนักพิมพ์ศิราภรณ์บุ๊คส์

#อ่าน #หนังสือ #วรรณกรรม #รวมเรื่องสั้น #นักเขียน #หนังสือ #เขียน #พ็อกเก็ตบุ๊ค #อีบุ๊ค #ปกอ่อน